Vandaag verlaten we Muanda al, dus ben ik om zes uur
opgestaan om mijn valies in te pakken. Rond kwart na zeven gaan ontbijten, ook
hier dus brood met sardientjes. Ondertussen al een lekkernij voor mij, laat
maar komen! Onze twee Asolongo waren zelfs vijf minuten te vroeg, maar dan ook
met een reden, bleek toen ik de tafels wou klaarzetten: d’abord nous voulons parler au patron du projet. Zoals ik tegen GM
zei toen ik hem ging halen, it’s all
about the money. Ze vonden wat ze ter vergoeding kregen veel te weinig,
maar er werd niet onderhandeld. We konden dan toch nog ongeveer op tijd
beginnen, de informant van Jasper iets meer tegen zijn zin, aangezien hij niet
meer had kunnen lospeuteren. Mijne Jean was vandaag gelukkig ook niet zat, en
we konden onmiddellijk het werk aanvatten. Om twaalf uur konden we ze dan naar
huis laten gaan. Tijdens onze sessie had een journalist van een radiostation GM
geïnterviewd over het kongoking project en met de vraag wat we hier nu net
kwamen doen, wat het nut was, enzovoorts. Dit dankzij onze informant, die
natuurlijk bij zijn chef vrijaf moest nemen, en zo wist men ook bij de radio
dat er blanken in Muanda waren die een soortement onderzoekje doen. Vlak voor
het middageten trakteerden we onszelf op een klein extraatje - vlug kropen we in
onze zwembroeken, en langs de achterdeur trokken we naar het strand om een
heerlijke duik in de (vuile…) oceaan te nemen. Izidor en Zephyrein stonden maar
stilletjes aan het water te koekeloeren, tot we hen het fototoestel en de
camera gaven om hen bezig te houden. Anoniem werd beslist om de hele namiddag
lekker in het water te blijven… We moesten ons echter aan het strakke schema
houden, en sprongen vlug onder de douche, om daarna goed de maagjes te vullen
met rijst, ndunda, bananen en veel vis (andere soort dan we meestal krijgen).
Dan was het de auto inladen om stipt om twee uur door te rijden. Voor we Muanda
verlieten moesten we nog twee bladzijden recupereren van het Ciwoyo-boekje dat
we gisteren hadden gevonden. Uiteindelijk zijn we om half vier in Kanzi
aangekomen. Daar had ik met Simeon, aan wie ik enkele dagen terug de Tucker had
afgegeven, afgesproken om verder te werken. Terwijl ik me drie uurtjes heb
beziggehouden in Kanzi, trokken GM en Jasper met Zeph en Izidor verder richting
Boma, om in Konzo, een dorpje langs de weg, woordenschat te onderzoeken van het
Cimbala. Terwijl ik lichtjes extatisch werd van de samenwerking met Simeon,
kreeg ook de ploeg on the road de
gewenste resultaten voor het Cimbala. Uiteindelijk zijn we in het donker
doorgereden naar Boma, om terug aan te komen bij de protestanten. Zo komt er
eindelijk een einde aan een ongelooflijk drukke dag waarin we heel wat verzet
hebben: in de voormiddag Jasper en ik gewerkt op het Kisolongo terwijl Zeph de
transcripties van de mis van zondag heeft afgewerkt, in de namiddag heb ik
praktisch alle gedeeltes van de Tucker afgewerkt en hebben Jasper en GM het
Cimbala voor de eerste keer verkend. Niet te vergeten hebben we ook eindelijk
een duikje genomen in de oceaan als kleine ontspanning. Wat een heerlijke dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten